Günaydın Pazar

sıkılıyorum, sıkılacağım, sıkıldım.. 

Hayatımda ne zaman bir şeyler iyi gitmeye başlamasa ben hayata küser sanki Tanrı  hayatın bütün  yükün benim narin omuzlarıma yüklemiş sayarım.

 Bıkkınlık ve hayattan bezmek de cabası tabi 

Biliyorum bunu yapan ilk kişi olmadığım gibi bunun bir o kadar saçma olduğunun farkına varanda ilk kişi değilim. 

 Ben ne zaman sıkılırım? 

-İşler yolunda gitmezse                  

 -istediklerim olmazsa                      

-İstediğim şarkı bir türlü çalmazsa 

. 

. 

 .  

 -Hava güzelse ve yapacak bişi yoksa  

Yani canım ne zaman bana ters bi durum olursa ben kolaya kaçar ve sıkılırım.. 

Ama hayatımı bu sıkıcılıktan kurtarmak için bir şeyler yaptığımda söylenemez. 

Sanki böyle yüzyıl yaşasam keyfime diyecek yok gibi görünüm. 

Mesela bu gün 8:00'de kalkmama rağmen her zaman yaptığım gibi yatağa uzandım bilgisayarımı açıp o bağımlısı olduğum harika yaz mixslerini dinledim. 

Ama kalkıp yürüyüş yapıp sonrasında ılık bir duş ve güzel bir pazar kahvaltısı yapabilirdim.

 Ah cicim ben hep kolay olanı seçiyorum zaten.. 

Benim için standart bir pazar oldu ama senin için harika geçmesimi umuyorum.